Een grens is een plaats waar beslissingen vallen. Je kunt oversteken naar een ander gebied en naar andere mensen of je kunt aan deze kant blijven, bij het vertrouwde en bij je eigen mensen. Op de grens kun je vreemdelingen toelaten of juist tegenhouden. Lucas vertelt over Jezus die onderweg naar Jeruzalem door het grensgebied van Galilea en Samaria trekt (Lucas 17,11-19). Jeruzalem is het heilige doel voor elke gelovige. Stad van vrede. Veel meer dan alleen een geografische plek is het vooral de naam voor een gedroomde wereld van recht en vrede. Maar om daar te komen zul je keuzes moeten maken. Tien mannen komen hem tegemoet. Zij lijden…
-
-
Aan de wandel
In de joodse traditie betekent geloven dat je aan de wandel bent. Levenslang op weg. En de kunst is de goede paden te volgen. De psalmen staan er vol van.‘Maak mij, Heer, met uw wegen vertrouwd, leer mij uw paden te gaan’ (Ps 25).Dat is dus wat Jezus van Nazaret doet, vertelt de evangelieschrijver Lucas. Hij gaat van dorp naar dorp en van stad naar stad en ontmoet zo steeds weer nieuwe mensen. Het evangelie van Lucas is daarom wel ‘een reisverslag’ genoemd (Niek Schuman). Als je dat niet meer kunt, als je lichamelijk of mentaal niet meer in beweging bent, dan heb je een probleem. Lucas vertelt over een…
-
Wat als de wijn op is…
Het Joodse bruidje geldt als een van de mooiste werken van Rembrandt. Een ontroerende schildering van de tederheid tussen twee geliefden. Zo zou het altijd tussen de mensen moeten zijn, wordt wel gezegd. Zo liefdevol als tussen een bruid en bruidegom. Een bruiloft als beeld van de ideale wereld. Johannes vertelt in zijn evangelie over een bruiloft in Kana waar Jezus en zijn volgelingen bij zijn (Joh 2). En ook zijn moeder Maria is er. Een prachtig feest waar gezongen en gedronken wordt. Maar aan elk feest komt een eind. ‘Ze hebben geen wijn meer’, vertelt Maria. Slechts één zinnetje, maar wel dodelijk: ‘ze hebben geen wijn meer’. Met die…
-
Emanuel
Op 5 augustus 2010 kwamen 33 Chileense mijnwerkers op een diepte van 700 meter vast te zitten in de mijn San José, in de woestijn van Atacama, het Noorden van Chili. Ze waren ten dode opgeschreven. Niemand hield het voor mogelijk dat zij gered zouden worden. Maar toch konden ze alle 33 na 69 dagen gevangenschap onder de grond veilig naar boven worden gehaald. Dat gebeurde met behulp van een capsule die op en neer ging via een speciaal geboorde schacht. Op de plek waar dit alles plaatsvond, speelden zich emotionele taferelen af. De wereldpers en vooral de Chileense kranten berichtten er uitvoerig over. De redding van deze groep mannen…
-
Taal van stilte
Wees stilAl het andere van a tot zis zeggen: hij is zien. Met deze drie simpele regeltjes geeft de dichter Lloyd Haft weer wat Psalm 37 voor hem betekent. Psalm 37 is een gedicht van liefst 40 verzen, maar Haft ervaart het lied vooral als een uitnodiging tot zwijgen. Wees stil. Alles wat je over god en geloof kunt zeggen, is door die psalm al verwoord. Van a tot z, zegt Haft. Vandaar dat hij genoeg heeft aan slechts enkele woorden. Wat zegt die psalm dan? De dichter van Psalm 37 vraagt de mensen op god te vertrouwen, en zich niet van de wijs te laten brengen door het kwaad.…
-
Kerkvogeltje
Op het eiland Bonaire kun je als vogelliefhebber je hart ophalen. De mooiste vogel vind ik de “Para di misa”, het kerkvogeltje. Ongeveer zo groot als een mus, geel met bruine strepen. Hoe hij aan zijn naam is gekomen? Op zijn kopje heeft hij een bruin petje dat wel een beetje op de tonsuur van katholieke geestelijken lijkt. Bovendien vliegt hij ook graag kerkgebouwen binnen. Een godsdienstig beestje. Zo zag ik hem een keer in de kerk, op zondagochtend toen de dienst al was afgelopen en de mensen buiten stonden, verdiept in koffie, koek en gesprek. Het vogeltje zocht naar wat de mensen hadden achtergelaten: resten van koekjes of kruimels…
-
Het leed van de leer
In het Brabantse dorpje Vinkel staat op het kerkhof een bijzonder gedenkteken. Het herdenkt de kinderen die vroeger dood werden geboren of zo jong stierven dat er geen gelegenheid was om hen te dopen. Die kinderen mochten niet gewoon worden begraven. Hen werd een plek toebedeeld buiten de officiële begraafplaats. Het monument in Vinkel herdenkt hen en het leed van hun ouders. Een vrouw uit het dorp vertelt haar herinneringen. Haar ouders kregen in de jaren vijftig een kind, dat vrijwel meteen stierf. Zij zelf was toen een klein meisje, maar ze herinnert zich de gebeurtenis. Haar ouders moesten zelf het dode kindje naar een plek buiten de begraafplaats brengen.…
-
Amancay
In de rotsachtige grond van Patagonië, het ruige zuiden van Argentinië, groeit en bloeit een prachtige bloem. Amancay is haar naam. Zij groeit in de bergen en in de vlakte, tussen stenen en struiken. Het geeft een pracht van kleuren: geel, rood en oranje, waardoor de onherbergzame wildernis tot leven komt. Elke keer als je de amancay ziet, ben je verbaasd. Hoe kan zo’n tere en kwetsbare bloem in dit oord overleven? De volken die vanouds deze streken bewonen vertellen een verhaal als antwoord op die vraag. In een van de dorpen in dit gebied wonen een jongen en een meisje. Ze zijn verliefd op elkaar. Het meisje heet Amancay.…
-
Jesus de wi Helpiman
Brian was 24 jaar oud. Hij stond aan het begin van het leven en had samen met zijn vriendin grote plannen voor de toekomst. Opeens op een vrijdagavond was hij dood. Zomaar, zonder enige vooraankondiging. Zijn vriendin, zijn ouders, zijn vrienden, waren verbijsterd en verslagen. De kerk was bomvol tijdens de afscheidsdienst. Voorop de liturgie stond een prachtige foto van Brian, zoals we hem kenden: een en al levenslust en plezier. Altijd in voor een grap of een plagerij. Altijd klaar om een partijtje voetbal te spelen of een feestje te maken. De Surinaamse band zorgde voor de muziek tijdens de dienst. Een reusachtige tuba, een trompet, een saxofoon en…
