‘kwetsbaar gebied’, zegt het bord
aan de grens van kwelders
waar vogels gaan en komen
met gezang, gefluit, gesnater
waar grassen en planten
dampen en kleuren
rotten en groeien
‘niet betreden’, zegt het bord,
omdat wat kwetsbaar is
de mensen slecht verdraagt
die onbeschaamd hun voeten zetten
en luidkeels overlopen
wat slechts bescheiden
heel even hier wil zijn
alsof ik aan mijn eigen randen sta
de grens van mijn vermogen
om te verdragen wat gebeurt
in deze kwelder
die wij wereld noemen
het ongewisse slib
dat leven heet
een zandbank met slechts
hier en daar wat helmgras
en zand dat op een hoop gewaaid
hier even liggen mag
maar straks weer met de wind meegaat
wat is de aarde,
wat is het leven meer dan dat?