Gedichten

Pelgrim

Niet de torens van de kathedraal
de rijen vroom geknielde priesters
niet het zwaaiend vat met wierook
de geur van opeengehoopt geloof

niet de plechtig uitgesproken woorden
de klanken van een oud verhaal
niet de vromen die massaal
besprenkeld en gezegend worden.

Voor de pelgrim geldt alleen het pad
hij gaat zijn weg in lucht en leegte
het lopen zelf is wat hem lopen doet
wat hij gelooft en wat hem drijft is stilte

hij heeft geen kennis, plan of doel
het is de leegte die hem leert
te gaan waar hij nooit eerder ging
bevrijd van alle herinnering.