mist over het landwij wandelen in stilteworden gedragen ———- wandelen in de herfstalles is regen en windsteeds is er een weg. ———- bos in gouden gloedik voel me als ooit Mozeslichtval vol genade ———– dagen wandelenvriendschap is mijn metgezelin de wolken lopen
-
-
‘Ik ben het niet’
Waar is de mens die zegt:de wereld kennen lukt me niet,alles blijft mij ontglippen,nooit zal ik de mens begrijpendoorgronden wat het leven is. Was Johannes de enige die zei:‘ik ben het niet?redding moet je van mijniet verwachtenik ben de verlosser niet!’ Zal ooit een bekentenis van onvermogenbrevet van menselijkheid kunnen zijn?niet weten en niet kennenteken dat een mens pas écht begrijpt?
-
Pelgrim
Niet de torens van de kathedraalde rijen vroom geknielde priestersniet het zwaaiend vat met wierookde geur van opeengehoopt geloof niet de plechtig uitgesproken woordende klanken van een oud verhaalniet de vromen die massaalbesprenkeld en gezegend worden. Voor de pelgrim geldt alleen het padhij gaat zijn weg in lucht en leegtehet lopen zelf is wat hem lopen doetwat hij gelooft en wat hem drijft is stilte hij heeft geen kennis, plan of doelhet is de leegte die hem leertte gaan waar hij nooit eerder gingbevrijd van alle herinnering.
-
Gedachten over de haiku
De haiku is een van oorsprong Japanse versvorm die vooral na de Tweede Wereldoorlog ook buiten Japan bekend is geworden. Het gaat om een kort gedicht: drie regels van respectievelijk 5, 7 en nog eens 5 lettergrepen. Je kunt daar van afwijken, maar niet te veel, wil het karakter van de haiku niet verloren gaan. Het eindrijm zoals wij dat in veel gedichten zien, kent de haiku niet. De zinnen rijmen op elkaar vanwege de inhoud of de klank van de woorden. De eerste regel van een haiku bevat een waarneming, iets wat je meemaakt of ervaart, in de natuur, de wereld, de mensen om je heen of in jezelf.…
-
‘Ceci n’est pas une pipe’
‘Ceci n’est pas une pipe’,zei de kunstenaar Magrittebij een werk dat geen misverstand toeliet:een pijp! De werkelijkheid is meerdan wat wij zeggende wereld ontsnaptaan woorden en beeldenalle weten is niet-weten Wat dan te denken van een tijddie het verschil niet meer erkentafbeelding verwart met werkelijkheideigen mening met de waarheid? Zijn wij geboren fundamentalistenlosgeraakt van onze grenzen,zijn wij allemaal narcistendie ons eigen spiegelbeeld aanbidden?
-
Ponte do Lima
Bij de oude brug bereikte mij een slecht bericht.De kalme stroom werd voor mijn hart vol zorgopeens een dodelijke kolkde overzijde buiten mijn bereik Zo stonden hier ooit legionairs van Romeals helden toch van talrijk wapentuigdeinsden zij verlamd door dwaas geloofvoor het water van de Lima ver terug Met moed, genegenheid en tactriep de Romeinse honderdmanzijn mannen één voor één bij naamen hielp hen naar de overkant. Zo was zij daar voor mij, een engel in de nachtzij kwam en sprak tot mijn verwarde hart:‘de ziekte zal je zoon niet derener is altijd een overzijde die je wacht’. Zij was mijn honderdvrouw, ze zei mijn naamen gaf mij moed de…
-
Gebed van een pelgrim
god,zoals ooit mensen gehavendvernederd en beschadigduit ballingschap huiswaarts keerdenen bij de grond moesten beginnenom hun leven te hervinden laat zo deze tochtde ommekeer zijn die ik zo lang al zochthelp mij uit mijn vervreemdingbevrijd mij van mijn IKdat ik zo graag in kapitalen schrijf leer mij mezelf op deze weg verliezenen mens te worden door te knielenkeer op dit pad mijn leven omzodat ik eindelijk thuis kom Geïnspireerd op Psalm 126
-
Taal van stilte
Wees stilAl het andere van a tot zis zeggen: hij is zien. Met deze drie simpele regeltjes geeft de dichter Lloyd Haft weer wat Psalm 37 voor hem betekent. Psalm 37 is een gedicht van liefst 40 verzen, maar Haft ervaart het lied vooral als een uitnodiging tot zwijgen. Wees stil. Alles wat je over god en geloof kunt zeggen, is door die psalm al verwoord. Van a tot z, zegt Haft. Vandaar dat hij genoeg heeft aan slechts enkele woorden. Wat zegt die psalm dan? De dichter van Psalm 37 vraagt de mensen op god te vertrouwen, en zich niet van de wijs te laten brengen door het kwaad.…
-
Kerkvogeltje
Op het eiland Bonaire kun je als vogelliefhebber je hart ophalen. De mooiste vogel vind ik de “Para di misa”, het kerkvogeltje. Ongeveer zo groot als een mus, geel met bruine strepen. Hoe hij aan zijn naam is gekomen? Op zijn kopje heeft hij een bruin petje dat wel een beetje op de tonsuur van katholieke geestelijken lijkt. Bovendien vliegt hij ook graag kerkgebouwen binnen. Een godsdienstig beestje. Zo zag ik hem een keer in de kerk, op zondagochtend toen de dienst al was afgelopen en de mensen buiten stonden, verdiept in koffie, koek en gesprek. Het vogeltje zocht naar wat de mensen hadden achtergelaten: resten van koekjes of kruimels…
-
Engelen
Waar kunnen de engelen wonenals zij terugkomenin onze wereld van voorbij geloof?Met welke woorden kan ik hen welkom hetenin welke taal vertellendat zij er zijn? Hoe vertel ik over vertrouwenen dat er toekomst isvoor de wereld en de mens,hoe leg ik uit dat ik een engel kendie over mij waakt en mij beschermten altijd rondom mij is Ik bid dat oude en nieuwe woordende engelen gastvrij onthalenals zij door onze lege wereld dwalenen dat wijin een nieuw ontvangen kansons weer mogen verwonderenover raadsels en geheimendie wij eerderdachten te doorgronden
